Woestijn Mentaliteit - Deel 1

Het volk Israel vertrok uit Egypte en was op weg naar het beloofde land. Wij zijn allemaal op weg naar het beloofde land of zijn al in het beloofde land. Uit Egypte vertrekken is hetzelfde als uit de wereld gehaald worden door Jezus Christus als redder aan te nemen. Maar er is eerst een reis door de woestijn op weg naar het beloofde land. Het is de bedoeling dat we door de woestijn heen gaan en er niet gaan wonen. Veel mensen komen uit Egypte en zetten koers naar het beloofde land maar komen nooit de woestijn uit. Bijna iedereen die toen uit Egypte vertrok stierf in de woestijn op een handje vol mensen na.

Deuteronomium 1:2
Elf dagreizen is het van Horeb in de richting van het gebergte Seïr tot Kades-Barnea.

Israel deed veertig jaar over een reis van elf dagen.

Deuteronomium 1:6
De HERE, onze God, heeft tot ons bij Horeb gesproken: gij zijt lang genoeg bij deze berg gebleven.

Heb jij soms het gevoel dat je steeds maar om dezelfde berg heen loopt? Heb je soms niet het idee dat je zegt: Heer, hier ben ik toch al een keer eerder geweest? Als we vast zitten bidden we dat God ons verlost, dat Hij een doorbraak geeft, dat Hij een weg laat zien. En dan laat God je wat zien en als wij dat niet de oplossing vinden leggen we het naast ons neer en maken we nog een tocht om de berg heen. We bidden zo vaak op een manier dat we willen dat Hij zegt wat wij willen horen. Israël had het altijd over zijn vijanden en zo leek het net alsof het hun vijanden waren die het hun belette om uit de woestijn te komen en het beloofde land in te nemen. Hoeveel christenen geloven dat ze eerst van hun problemen verlost moeten worden voordat ze hun beloofde land in kunnen nemen?

Een kenmerk van een christen die in het beloofde land woont is een blije christen. Hij is tevreden en hij heeft vreugde en vrede. Een christen die weet dat hij goed zit met God omdat hij weet wat Jezus voor hem gedaan heeft. Geen depressie, frustratie of continue worstelingen. Iemand die niet elke keer zoekt naar dat ene ding wat hij niet heeft om gelukkig te zijn. Hoeveel christenen kennen we echt die vrede, vreugde, tevredenheid hebben en vruchtbaar zijn? Tuurlijk zijn er een aantal, maar veel te weinig dat de wereld het ziet. Er zijn veel christenen die uit Egypte vertrokken zijn, maar ronddolen in de woestijn. Er zijn veel christenen die hun christelijke jargon tip top in orde hebben, maar thuis achter hun gesloten deuren speelt er een heel ander verhaal af. De woestijn was voor de Israëlieten echt een plaats waar ze zich bevonden, maar voor de kerk vandaag is het een geestelijke plek waar velen leven. Een kind van God zou vol van het koninkrijk moeten zijn.

Romeinen 14:17
Want het Koninkrijk Gods bestaat niet in eten en drinken, maar in rechtvaardigheid, vrede en blijdschap, door de heilige Geest.

Uit het binnenste van een christen zouden bronnen van levend water moeten vloeien en niet uitgedroging of dorst. Soms worden we zo gewend aan waar we zijn, dat we niet meer inzien hoe verkeerd het is. Sommigen leven al zo lang met hun problemen dat ze het niet erg meer vinden. Als het goed is knaagt er ook een gedachte die zegt dat Jezus niet gestorven is voor zo ’n bestaan.

Efeziërs 3:19
En te kennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, opdat gij vervuld wordt tot alle volheid Gods.

We kunnen op een manier leven dat we alleen genoegen nemen met dat God ons gered heeft, maar is Hij ook meester van ons huis? We kunnen het in de woestijn aldoor maar hebben over het beloofde land, het beloofde land proclameren, bidden voor het beloofde land, enz, maar vroeger of later moeten we door de Jordaan en het beloofde land binnengaan. De reden waarom de Israëlieten zo lang in de woestijn rond gedwaald hebben is niet door hun vijanden maar door hun gedachtegoed (denken) en hun houding (mentaliteit). Is het mogelijk dat je gered bent, maar nooit de overwinning geproefd hebt van het beloofde land? Absoluut. Het is de bedoeling dat we het beloofde land ingaan en genieten van wat daar is.

Johannes 10:10
De dief komt niet dan om te stelen en te slachten en te verdelgen; Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben en overvloed.

We kunnen een overvloedig leven leiden. Hoeveel vrede heb je? Hoeveel vreugde heb je? Hoeveel tijd besteed je aan schuld en veroordeling? Hoeveel vrucht heb je? Hoe gefrustreerd ben je? Hoeveel tijd besteed je aan boosheid omdat je niet perfect bent? Het is niet Gods wil dat we zo leven. In dit alles is ons denken zo bepalend voor hoe we leven en wie we zijn.

Spreuken 23:7a (Amplified)
For as he thinks in his heart, so is he.

Kolossenzen 3:1-2
Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan de rechterhand Gods.

Bedenkt de dingen, die boven zijn, niet die op de aarde zijn. Zet je gedachten op wat van God is.

Romeinen 12:2
En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt erkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene.

Efeziërs 4:21-24
Gij toch hebt van Hem gehoord en zijt in Hem onderwezen, gelijk dit de waarheid is in Jezus,
dat gij, wat uw vroegere wandel betreft, de oude mens aflegt, die ten verderve gaat, naar zijn misleidende begeerten,
dat gij verjongd wordt door de geest van uw denken,
en de nieuwe mens aandoet, die naar (de wil van) God geschapen is in waarachtige gerechtigheid en heiligheid.

Bij sommige mensen is een slechte mentaliteit het enige wat er aan scheelt. Als je een slechte mentaliteit hebt verlies je je vreugde, maar als een goede mentaliteit hebt ben je blij. Een slechte houding is dat je gelooft dat jouw toekomst gebaseerd is op jouw verleden. Zoveel mensen nemen maar aan wat voor ellende er voor hun voeten komt, maar God leert ons iets anders. Wij hebben het recht gekregen om STOP tegen dingen in ons leven te zeggen. God heeft iedere dag iets nieuws, maar als wij dit echt willen hebben moeten we die troep van Egypte van ons afschudden. Als je vooruit wilt komen moet je stoppen om steeds achterom te kijken. Als je in het beloofde land wilt leven moet je je gedachten van Egypte en de woestijn afhalen. Dat betekent dat je je gedachten niet bezig moeten laten houden met je problemen. En als je het dan over jouw problemen wilt hebben praat dan met God in plaats van iedereen die je tegenkomt. Het is niet verkeerd om anderen over je problemen te vertellen, maar als dat je leidraad is wel. Als jij blijft praten over je problemen zal je er nooit vanaf komen. Dan zal je altijd het slachtoffer blijven en de staart zijn en niet de kop. Dan zal jij je altijd onder iets voelen. Hoe meer je er over praat hoe meer je eronder komt. Er zal niet altijd iemand zijn die je bemoedigt dus het is tijd dat je een manier vindt dat jij jezelf bemoedigt in de Heer. Haal je denken en mond van Egypte en de woestijn en krijg visie voor de toekomst, zodat verder zal zien dan waar je nu bent.

Efeziërs 5:17
Weest daarom niet onverstandig, maar tracht te verstaan, wat de wil des Heren is.

Zo veel mensen hebben geen doel, of zijn vaag over hun doel. Zoveel mensen worden wakker en wachten wat die dag gaat gebeuren.

Spreuken 15:15 (Amplified)
All the days of the desponding and afflicted are made evil by anxious thoughts and forebodings, but he who has a glad heart has a continual feast regardless of circumstances.

Door gedachten van angst en slechte verwachtingen roep je deze zelf over je af. Sommige mensen leven met een gevoel dat er elk moment iets slechts gaat gebeuren. ‘Dat heb ik weer’. Omdat je leven er misschien zo uitgezien heeft in het verleden. Misschien is dat het enige wat je beleefd hebt; de ene teleurstelling na de andere. Vertrouwen geschaad, mensen die je kwaad doen, ongerechtigheid, mensen die je laten zitten, enz. Je hebt zelfs moeite met jezelf. En elke dag is het overleven en bidden dat God je helpt. Sommigen voelen dat er dreiging in de atmosfeer is, een vaag gevoel van dat er slechts gaat gebeuren. Dat zijn boze geesten die je leugens vertellen over je toekomst, en deze leugens hebben te maken met je verleden. Maar pas als jij ze gelooft en ernaar gaat leven, zet jij de deur open voor deze geesten om binnen te komen. Jij kan dit stoppen door de duivel een leugenaar te noemen en niet alleen te proclameren dat jouw toekomst er goed uitziet, maar dat je over hem heen gaat lopen. Je kan opstaan in geloof en vertrouwen in het Woord van God dat Hij goede plannen met je voor heeft in wat voor situatie je ook zit. Deze goede plannen waren er al voor de grondlegging van de wereld. Misschien heeft de duivel je in de ene ellende na de andere laten lopen, maar ga staan in Christus en proclameer dat het gaat veranderen. Blijf niet zoals je bent maar ga voorwaarts. En als jij niet zo een besluit maakt, dan kan niemand je helpen. God heeft geen leiders aangesteld die het voor jou moeten doen, hij heeft ze aangesteld zodat zij jou vertellen dat jij het moet doen. Het maakt niet uit wie er voor je bidt, je zal er zelf doorheen moeten met God. Als jij eruit komt met overwinning dan kan niemand deze persoonlijke overwinning van je afnemen. De Israëlieten bekritiseerden alles wat ze konden zien. Doe jij dat ook of kijk jij met het oog van geloof?

Jesaja 11:3b
Hij zal niet richten naar hetgeen zijn ogen zien, noch rechtspreken naar hetgeen zijn oren horen.

Jezus leefde van binnenuit in plaats van buitenaf. De duivel probeert je wijs te maken dat je niet geliefd bent en dat niks zal veranderen. Vraag jezelf eens af waar jij in gelooft? Je komt niet verder in het leven dan waar jij in gelooft. Het kost je niks meer om in iets positief te geloven dan in iets negatiefs. Het neemt niet meer tijd op en je voelt je er ook nog eens beter bij. Je kan beter geloven in iets goeds wat je niet krijgt dan iets slechts, want in het proces ben je blij. De Israëlieten hadden geen positieve visie. Ze hadden het alleen maar over Egypte en de woestijn.

Numeri 14:1-3
Toen verhief de gehele vergadering haar stem en het volk weende in die nacht.
Al de Israëlieten morden tegen Mozes en Aäron; en de gehele vergadering zeide tot hen: Och, waren wij in het land Egypte gestorven, of waren wij in deze woestijn gestorven!
Waarom toch brengt ons de HERE naar dit land, opdat wij door het zwaard vallen, onze vrouwen en kinderen ten buit worden? Zou het voor ons niet beter zijn naar Egypte terug te keren?

Er was geen lofprijs, geen dankbaarheid; alleen maar gezeur. Ze waren het ronddolen zat, ze waren de manna zat, ze waren de woestijn zat. En zij vroegen zich maar af waarom ze in de woestijn waren. Heb je je ooit weleens afgevraagd hoeveel christenen je kent die zo zijn? En dan kan je nog zo opnieuw geboren, geestvervuld, in tongen sprekend zijn, maar weet je wie je bent en waar je bent? Wat doe je als iemand voordringt bij de supermarkt, als je baas je slecht behandeld, als je je niet zo goed voelt, als je vast staat in het verkeer, als je geld moet besteden aan dingen die stuk gaan? Als wij niet leren wat we moeten doen als we in het probleem zitten dan blijven we met deze dingen rondlopen. Je wordt niet pas blij als je in het beloofde land zit, je moet leren blij te zijn in het midden van de ellende. Dan is moeilijk te begrijpen, maar het is waar.

Filippenzen 4:7
De vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus.

Veel mensen staan jarenlang voor Gods troon met de vraag ‘waarom Heer?’ of ‘wanneer Heer?’. Het is een uiting van ongeloof. God kon ook een veel kortere route nemen naar het beloofde land, maar Hij nam een moeilijkere, langere route. Dat deed Hij met opzet. ‘Waarom kreeg ik die promotie niet? Waarom mag ik niet zingen? Waarom groeit mijn bediening niet? Waarom heb ik geen nieuwe auto? Waarom ben ik niet getrouwd? Waarom woon ik in deze wijk? We begraven onszelf met ‘waaroms’ en ‘wanneers’.

Numeri 20:3-6
En het volk twistte met Mozes en zeide: Waren wij maar gestorven, toen onze broeders voor het aangezicht des HEREN stierven!
Waarom hebt gij de gemeente des HEREN in deze woestijn gebracht, zodat wij en ons vee daar moeten sterven?
Waarom hebt gij ons uit Egypte doen optrekken, om ons in dit barre oord te brengen, waar geen koren, vijgeboom, wijnstok en granaatappel groeien en waar geen water is om te drinken.
Toen ging Mozes met Aäron van de gemeente weg naar de ingang van de tent der samenkomst en zij wierpen zich neder op hun aangezicht, en de heerlijkheid des HEREN verscheen hun.

Zo vaak als de hele menigte aan het jammeren en het klagen was, vielen Mozes en Aaron op hun gezicht om de Heer de aanbidden. God wachtte op de Israëlieten om Hem te aanbidden in de woestijn. Wij moeten God midden in de woestijn leren aanbidden. Als wij dit niet doen laten we Hem zien dat we Hem niet vertrouwen. Dat is de enige manier om uit de woestijn te komen en het beloofde land in te trekken. Toen de Israëlieten door de Rode Zee trokken en het leger van Egypte om kwam in het water, dansten en feesten ze. Ze zongen het juiste lied, maar aan de verkeerde kant van de rivier. God wil ons de openbaring geven dat we aan de kant van de ellende Hem lofprijs en aanbidding kunnen geven. Als je er geen zin in hebt, en als alles tegenzit en als je diep graaft en met het oog van het geloof kijkt en je gelooft het Woord van God zeg je: ik ga er niet aan onder door, ik ga er over heen! Ik ben het hoofd en niet de staart. God heeft een prachtig plan met je leven dus blijf niet in deze rotzooi.

Deuteronomium 28:13
De HERE zal u stellen tot een hoofd en niet tot een staart, gij zult enkel opgaan en niet neergaan, wanneer gij luistert naar de geboden van de HERE, uw God, die ik u heden opleg om die naarstig te onderhouden.

Numeri 21:4-5
Toen zij van de berg Hor opgebroken waren in de richting van de Schelfzee ten einde om het land Edom heen te trekken, werd het volk onderweg ongeduldig.
En het volk sprak tegen God en tegen Mozes: Waarom hebt gij ons uit Egypte gevoerd? om te sterven in de woestijn? Want er is geen brood en geen water en van deze flauwe spijs walgen wij.

Ongeduld is een woestijn mentaliteit. Deze mensen hadden een enorm negatief beeld van alles. Ze hadden het over sterven, problemen, en terug gaan. Ze keken nooit uit naar het betere. Ze keken altijd terug naar Egypte en klaagden over de woestijn. Je komt nooit de woestijn uit totdat je een positieve visie voor jouw toekomst hebt. Het maakt niet uit waar je vandaan komt of waar je nu bent, maar je zal een positief beeld moeten hebben voor jezelf. Niemand anders dan jij zal dat moeten hebben voor jezelf. Er moet een tijd komen waarin je je niet meer laat leiden door wat je ziet of meemaakt en waarin je gaat ontdekken dat God geweldige dingen in je heeft gelegd. De duivel wil niet dat je dit gelooft, want als jij in één lijn met God komt zal niks je kunnen stoppen.

Amos 3:3
Gaan er twee tezamen, zonder dat zij het eens geworden zijn?

Abraham was een man die dingen geestelijk kon zien. Je kon hem daarom niet weerhouden van wat hij wilde.

Genesis 13:1-9
En Abram trok uit Egypte naar het Zuiderland, hij en zijn vrouw en al wat hij bezat, en Lot met hem.
Abram nu was zeer rijk aan vee, aan zilver en aan goud.
En hij ging van de ene pleisterplaats naar de andere, uit het Zuiderland tot bij Betel, de plaats, waar zijn tent in het eerst gestaan had, tussen Betel en Ai,
naar de plaats van het altaar, dat hij daar vroeger gemaakt had, en Abram riep daar de naam des HEREN aan.
En ook Lot, die met Abram mede ging, had schapen en runderen en tenten.
Maar het land liet niet toe, dat zij tezamen bleven wonen, want hun have was talrijk, zodat zij niet tezamen konden wonen.
Daardoor ontstond er twist tussen de herders van Abrams vee en de herders van Lots vee. De Kanaänieten nu en de Perizzieten woonden toen in het land.
Dus zeide Abram tot Lot: Laat er toch geen twist zijn tussen mij en u, en tussen mijn herders en uw herders, want wij zijn mannen broeders.
Ligt het gehele land niet voor u open? Scheid u toch van mij af; hetzij naar links, dan ga ik rechts, hetzij naar rechts, dan ga ik links.

Abraham was vastberaden om niet met ruzie te leven. Daardoor vernederde hij zichzelf door naar zijn neef te gaan, die niks zou hebben zonder Abraham, om de vrede te bewaren. Als je uit de woestijn wilt komen moet je leren om in vrede te leven. Veel christenen zijn altijd wel ergens boos over en vaak gaat het helemaal nergens over. Abraham wist dat als zijn werknemers steeds meer ruzie zouden krijgen met Lots medewerkers dan zou dat uiteindelijk bij hun tweeën uitkomen. Dus hij koos om het voortouw te nemen om het probleem te confronteren. Zoveel mensen leven niet in overwinning omdat ze niet de confrontatie aangaan met hun problemen. Ze verschuilen zich en bidden op afstand. Abraham wist dat hij ruzie uit zijn leven moest bannen om de zegeningen van God door te laten stromen. Hij liet Lot beslissen welk land te kiezen en Abraham zou dan het overige deel krijgen. Abraham hoefde dit niet te doen, want Lot had alles zijn rijkdom aan Abraham te danken. Hoeveel mensen zouden gewoon weglopen van het probleem en zeggen: neem maar wat jij wil, ik ga wel ergens anders naar toe.

Genesis 13:10-17
Toen sloeg Lot zijn ogen op en zag, dat de gehele streek van de Jordaan rijk aan water was; voordat de HERE Sodom en Gomorra verwoest had, was zij tot Soar toe als de hof des HEREN, als het land Egypte.
Dus koos Lot voor zich de gehele streek van de Jordaan, en Lot brak op naar het oosten; en zij scheidden van elkander.
Abram bleef wonen in het land Kanaän en Lot vestigde zich in de steden van de Streek, en sloeg zijn tenten op tot bij Sodom.
De mannen van Sodom nu waren zeer slecht en zondig tegenover de HERE.
En de HERE zeide tot Abram, nadat Lot zich van hem gescheiden had: Sla toch uw ogen op, en zie van de plaats, waar gij zijt, naar het noorden, zuiden, oosten en westen,
want het gehele land, dat gij ziet, zal Ik u en uw nageslacht voor altoos geven.
En Ik zal uw nageslacht maken als het stof der aarde, zodat, indien iemand het stof der aarde zou kunnen tellen, ook uw nageslacht te tellen zou zijn.
Sta op, doorwandel het land in zijn lengte en breedte, want u zal Ik het geven.

Abraham liet Lot kiezen omdat hij geen twist wilde in zijn leven. Hij koos voor vrede boven zijn rijkdom. Door deze keuze zegende God Abraham nog meer dan daarvoor. Tegen alles in koos hij om volgens de geboden van God te leven. De duivel kan je niet te neerdrukken als je Gods weg en wil volgt. God zag het hart van Abraham en zag het offer dat Abraham maakte. We moeten verder kijken dat wat ons oog ziet en luisteren naar wat God zegt. Als we naar Hem luisteren dan zegent Hij ons overvloedig. Waar kijk jij naar? Waar luister je naar? Kijk je naar je verleden? Naar waar je nu bent? Of zie je zegeningen, Gods rechtvaardigheid, overwinning, Gods prijs, promotie, nieuwe dimensies, wonderen? Je kan niet vooruit als je gisteren met je mee wilt zeulen. De mentaliteit van de Israëlieten in de woestijn was ondankbaar, zelfmedelijden, ontmoedigt, depressief, negatief. Deze mentaliteit krijg door te denken dat je toekomst gebaseerd is op je verleden en je heden. Een andere mentaliteit van de woestijn is dat je wil dat iemand anders jouw verantwoordelijkheden op zich neemt en het voor jou uitvoert. ‘Ja maar ik heb geen grote bediening, ja maar God gebruikt mij niet op die manier, ja maar ik heb geen diploma’s, enz. Sommige mensen proberen demonen uit te drijven terwijl het thuis nog een grote chaos is. Het moet in ons huis beginnen. Verantwoordelijkheid nemen betekent dat jij je reageert op de mogelijkheden die God in je gelegd heeft. Abraham was niet de eerste waarmee God aan de slag ging. De vader van Abraham was ook geroepen maar bleef in Charan en stierf dus daar.

Genesis 11:31-32
En Terach nam zijn zoon Abram en Lot, de zoon van Haran, zijn kleinzoon, en Sarai, zijn schoondochter, de vrouw van zijn zoon Abram; en hij deed hen wegtrekken uit Ur der Chaldeeën om te gaan naar het land Kanaän, en zij kwamen te Haran en bleven daar.
En de dagen van Terach waren tweehonderd vijf jaar, en Terach stierf te Haran.

Veel mensen krijgen allerlei kansen aangeboden maar blijven waar ze zijn. Abraham drukte door en bereikte zijn bestemming. Je moet je realiseren dat er langs de weg altijd wel een parkeerplek is en er is altijd wel een weg die terugleidt waar je vandaan kwam. Er zijn maar weinig mensen die de finishlijn halen. We rennen een race en we moeten die rennen om het te winnen. We moeten vastbesloten zijn om de finishlijn te halen. We moeten niet opgeven en stoppen. Als we vastberaden zijn in de Heilige Geest kunnen we een keuze maken om door te gaan. We hebben de hulp van de Heilige Geest nodig naast onze vastberadenheid. Het maakt niet uit hoe lang je al in de ellende zit, als je vastberaden bent in de Heilige Geest dan kom je eruit. Je moet met Iets anders in contact komen dan je probleem. God heeft je geschikt gemaakt. God vraagt geen dingen van ons die we niet kunnen. Ja het is onmogelijk voor ons, maar met God is niets onmogelijk. Er is niemand die God niet kan gehoorzamen. Als je Hem echt wil gehoorzamen dan vind je een weg. Op een of andere manier zul je een weg vinden door de menigte om zijn kleed aan te raken om je doorbraak te bereiken. Maar je moet van je luie, lauwe mentaliteit afkomen die zegt: iemand anders moet dit maar voor mij doen want ik kan dit niet. Jezus kwam bij een man die al 38 jaar kreupel was die bij het water van Bethesda lag. Als een engel neerdaalde zou het water bewegen en de eerste die in het water kwam werd genezen van wat voor ziekte dan ook. Jezus wist dat deze man al lang ziek was maar vroeg toch aan hem ondanks dat hij daar lag om beter te worden: Wil je echt gezond worden? En de man komt met het excuus: ‘ja, maar ik heb niemand die me helpt.’ Eigenlijk zegt hij dat hij iemand anders nodig heeft om beter te worden. Het ligt dus niet aan hem dat hij nog niet beter is. ‘Iemand anders is mij altijd voor. Er is altijd iemand beter dan ik’. En Jezus gaat niet mee in het zelfmedelijden van deze man, maar zegt: Sta op en loop! Jezus was hierin niet gemeen, maar totaal gepassioneerd. Maar compassie betekent niet dat je maar mee kwijlt met zelfmedelijden. Soms kan compassie zo sterk komen dat het je uit je laksheid en luiheid drukt. De bijbel zegt dat we zoals de mier moeten zijn die geen leider heeft. Die in de zomer een voorraad maakt voor de komende winter. De mier die door niemand aangestuurd wordt. Wij moeten stoppen met het juiste te doen als er iemand achter ons staat en verteld wat we moeten doen. Iedereen vindt het heerlijk om goede dingen te doen als het gezien en geprezen wordt. Maar wat als het moment komt als niemand het ziet, en de kippenvel is weg, en niemand geeft meer complimentjes dan komt het neer op jij en Jezus en hard werken. Dat scheidt degenen die in het beloofde land komen en degenen die in de woestijn blijven. Er kan voor deze mensen gebeden worden totdat er geen haar meer overblijft op hun hoofd, want dat zal het verschil niet maken als jij je verantwoordelijkheid niet op je neemt en doet wat God jou verteld te doen.

Spreuken 6:6-15
Ga tot de mier, gij luiaard, zie haar wegen en word wijs:
hoewel zij geen aanvoerder heeft, noch leidsman, noch heerser,
bereidt zij in de zomer haar brood, verzamelt zij in de oogst haar spijs.
Hoelang, luiaard, zult gij neerliggen, wanneer zult gij opstaan uit uw slaap?
Nog even slapen, nog even sluimeren, nog even liggen met gevouwen handen –
daar komt uw armoede over u als een snelle loper en uw gebrek als een gewapend man.
Een nietsnut, een onheilstichter is hij, die met bedrieglijke mond rondgaat,
die met zijn ogen knipt, met zijn voeten schuifelt, met zijn vingers wijst,
in wiens hart draaierijen zijn, die aldoor kwaad smeedt, die twist stookt.
Daarom komt plotseling zijn ondergang, in een oogwenk wordt hij onherstelbaar verbrijzeld.

In het boek Jozua wordt er om de dood van Mozes gerouwd. God komt tot Jozua en zegt tegen hem dat hij met het volk het beloofde land nu moet intrekken. Mozes had altijd alles voor de Israëlieten gedaan. Mozes bad voor ze, Mozes geloofde voor ze, Mozes bekeerde zich voor hen; als het volk aan het jammeren was vielen Mozes en Jozua op hun gezicht en weerhielden God ervan het volk te vernietigen. Het volk was als een baby. Als wij net tot Jezus gekomen zijn, zijn wij als kleine takjes, maar moeten we uitgroeien tot bomen van gerechtigheid.

Jesaja 61:1-3
De Geest des Heren HEREN is op mij, omdat de HERE mij gezalfd heeft; Hij heeft mij gezonden om een blijde boodschap te brengen aan ootmoedigen, om te verbinden gebrokenen van hart, om voor gevangenen vrijlating uit te roepen en voor gebondenen opening der gevangenis;
om uit te roepen een jaar van het welbehagen des HEREN en een dag der wrake van onze God; om alle treurenden te troosten,
om over de treurenden van Sion te beschikken, dat men hun geve hoofdsieraad in plaats van as, vreugdeolie in plaats van rouw, een lofgewaad in plaats van een kwijnende geest. En men zal hen noemen: Terebinten der gerechtigheid, een planting des HEREN, tot zijn verheerlijking.

Wij starten allemaal als kleine boompjes. We beginnen met 1 blaadje en geen vrucht. En naast ons staan 4 stokjes om ons recht te houden, omdat we geworteld en gegrondvest moeten worden. Maar als je een grote boom ziet met 4 stokken er omheen kan je niet anders denken dat deze boom ziek is. Het is schattig als het een klein boompje is, maar het klopt niet meer als je zo ’n grote boom bent. Vroeger of later zal God langskomen en deze 4 stokken weghalen, zodat je zelf verantwoordelijk wordt voor je leven.

Je kan in je leven leunen op je gebedsgroep, degene die je tot Jezus geleidt heeft, je voorganger, je ouders, enz, maar op een gegeven moment komen er situaties waarin je zelf naar God zal moeten rennen. Je zal zelf je antwoord moeten zoeken in het Woord, je zal zelf moeten bidden. Wees niet langer een gebedspunt, maar wordt een beheerder van de gebedspunten. Reageren op een oproep in een dienst is niet je uiteindelijke antwoord. Je zal uiteindelijk zelf moeten graven om het van God zelf te ontvangen. Je moet zelf verantwoordelijkheid nemen om je tv, pc en mobiel uit te zetten, en je eigen bijbel te pakken, je concordanties, en je notitieboek en zoek Hem.

Als je deze keuzes gaat maken voor je leven dan kom je in het beloofde land. Er moet een moment komen dat je klaar bent met slachtoffer zijn en dat je gaat brullen als een leeuw. God leeft in mij en ik ben niet een zwakkeling. Mozes is dood en daar moeten nog velen achter komen. God zei tegen Jozua: Mozes is dood dus sta op en neem deze mensen mee naar het beloofde land! Voor je iets kan betekenen voor iemand anders moet je zelf opstaan. Zoals Jezus zei tegen de kreupele: Sta op, neem je bed mee en wandel. Sommige mensen moet daarmee beginnen: hun bed opmaken. Want God kijkt ook naar de kleine dingen. Sommige mensen leven in chaos door hun eigen luiheid. Zeg tegen jezelf: ik ga erover heen en niet eraan onder door, ik leef niet meer in de woestijn, ik ga niet terug naar Egypte, ik ben op weg naar het beloofde land.