woensdag 6 april 2011

Woestijn Mentaliteit - Deel 3

Je vlees heeft niet de capaciteit om je gelukkig te houden. Er zijn momenten van opwinding, maar lang duurt het nooit. Ons vlees vindt het ook niks om in de woestijn te zitten en wil zo snel mogelijk van zijn tegenstanders verlost worden. God wil ons in de woestijn principes leren om onze vijanden te overwinnen, maar vaak willen wij eerst verlost worden en dan de geleerde principes toepassen. God wil dat we Hem leren aanbidden in de woestijn. Als je in de moeilijkste situatie zit waar je ooit in gezeten hebt, dan is het moment aangebroken om je neer te leggen voor God om Hem te laten zien dat je van Hem houdt, dat je Hem aanbidt, dat Hij waardig is, dat er niemand is zoals Hij en dat je op Hem vertrouwt. Dit allemaal midden in de storm. Sommige mensen hebben nooit geleerd God te aanbidden in de woestijn en komen er daarom nooit uit. Het volk Israël had in de woestijn geen hoop voor de toekomst en als jij ook denkt dat je in de toekomst niet iets beters zult hebben dan wat je nu hebt, dan heb je geen hoop. Zonder hoop kan je geen geloof hebben en zonder geloof kan je niet van God ontvangen. De duivel wil onze hoop stelen zonder we hopeloze mensen worden.


Romeinen 4:18
En hij heeft tegen hoop op hoop geloofd, dat hij een vader van vele volken zou worden, volgens hetgeen gezegd was: Zo zal uw nageslacht zijn.

Dit stukje gaat over Abraham. Abraham had geen reden tot hoop, maar hij geloofde en dus had hij hoop. Abraham wist dat dit een goddelijk principe was en dat het hem in overwinning zou leiden. Onze motivatie om te hopen moet niet gefundeerd zijn omdat er een reden is om te hopen, maar omdat Gods woord dit zegt. Als je hoopt als alles je tegenzit en allerlei dingen tegen je zijn dan doe je dat uit geloof.

Romeinen 5:5
En de hoop maakt niet beschaamd, omdat de liefde Gods in onze harten uitgestort is door de heilige Geest, die ons gegeven is.

Deze hoop op God zal uitkomst en overwinning geven. Hierdoor zal je veranderen en dichter bij het beloofde land komen. Veel christenen komen uit Egypte, maar er zijn er weinig die Gods stem verstaan en het beloofde land innemen.

Matteüs 22:14
Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.

Veel mensen zijn geroepen, maar niet iedereen neemt verantwoordelijkheid voor die roeping. Je kan opzien naar sommige bedieningen en graag willen dat God ook door jou zo zou werken, maar er zit wel een verantwoordelijkheid en rekenschap aan vast.

Matteüs 20:20-22
Toen kwam de moeder der zonen van Zebedeüs tot Hem, met haar zonen, en zij boog zich voor Hem neder, om iets van Hem te vragen.
Hij zeide tot haar: Wat wilt gij? Zij zeide tot Hem: Zeg, dat deze mijn twee zonen mogen zitten, één aan uw rechterzijde en één aan uw linkerzijde in uw Koninkrijk.
En Jezus antwoordde en zeide: Gij weet niet wat gij vraagt. Kunt gij de beker drinken, die Ik zal drinken?

Vaak willen we de glorie, maar weten we niet wat dat kost. Als God ons zou geven waar we om zouden vragen zouden we het misschien maar één dag kunnen dragen. God wil ons geven wat we vragen, maar Hij wil ons eerst sterk maken zodat we het kunnen dragen en Hij maakt ons sterk in de woestijn. Velen denken dat het beloofde land zonder tegenstand of vijanden is. Kijk maar in de bijbel welke vijanden Israël tegenkwam in het beloofde land. Voor ze door de Jordaan gingen, hadden ze geleerd om naar God te luisteren en zo veroverden ze Jericho.

Numeri 21:5
En het volk sprak tegen God en tegen Mozes: Waarom hebt gij ons uit Egypte gevoerd? om te sterven in de woestijn? Want er is geen brood en geen water en van deze flauwe spijs walgen wij.

God geeft ze te eten op een wonderbaarlijke manier. Hij geeft ze water uit een rots en manna uit de hemel. Ze mochten maar voor één dag manna verzamelen, anders zou het gaan rotten. Hij leerde ze dat ze op Hem kunnen vertrouwen, want Hij is degene die redt op zijn tijd. Hij leert ons allemaal dat we Hem kunnen vertrouwen. Veertig jaar lang sleten hun schoenen niet en hun kleren scheurden niet, maar in plaats van dankbaar te zijn werden ze ondankbaar en ontevreden. Als we leren wat de gevaren zijn van klagen en morren en onze mentaliteit God leert te aanbidden midden in alle ellende, dan pas worden we bevrijd.

1 Petrus 2:19
Want dit is genade, indien iemand, omdat hij met God rekening houdt, leed verdraagt, dat hij ten onrechte lijdt.

Er is een goddeloos lijden waar we niet doorheen moeten en er is een goddelijk lijden die ons brengt in het wandelen in de Geest. Dat betekent het lijden van het vlees wanneer je hetgeen doet waarvan je weet dat dit het juiste is om te doen ook al heb je er geen zin in. Er zijn tijden dat jouw vlees nee zegt, maar jij ja zegt tegen God. Dan leef je niet uit gevoelens of verstand, maar uit geloof en het Woord van God. Als je dit toepast in de leven dat zal je snelle voortgang hebben in de woestijn. De reden waarom wij mensen er langer over doen dan elf dagen is het leven vanuit het vlees. We zijn niet dom en meestal weten we echt wel wat we zouden moeten doen. We weten wanneer we rebels zijn, we weten wanneer een slechte houding hebben. God zal uit zijn liefde laten zien wie we zijn en wat voor gevolgen dat heeft. Ons gebed is vaak dat wij willen dat Hij de situatie verandert, terwijl Hij ons wil duidelijk maken dat Hij wil dat jij verandert. Je hebt niet de positie om anderen te veroordelen over wat fout is in hun leven. Jij draagt je eigen verantwoordelijkheid om te luisteren naar wat God tegen je zegt. De waarheid zal je vrij maken, maar dat is wel de waarheid die over jou gaat.

1 Petrus 2:20-21
Want mag dát roem heten, als gij slagen moet verduren, omdat gij kwaad doet? Maar als gij goed doet en dan lijden moet verduren, dát is genade bij God.
Want hiertoe zijt gij geroepen, daar ook Christus voor u geleden heeft en u een voorbeeld heeft nagelaten, opdat gij in zijn voetstappen zoudt treden.

Maar God is toch een God van gerechtigheid? Ja, maar soms is het wachten op Gods gerechtigheid en is het de bedoeling dat je lijdt in stilte. Het kan zijn dat Iemand jou kwaad doet, maar het gaat erom dat jij vanuit God hierop juist reageert, zodat je de gerechtigheid van God zal zien. God beloofd ons zijn gerechtigheid, maar deze blijft uit als wij uit ons vlees reageren. In de woestijn leert Hij ons te wachten op zijn gerechtigheid. Dan gaat het niet meer om kennis, maar om een levensstijl. Het is geen wonder als je op zondag naar de kerk gaat, maar de rest van de week mort en klaagt net zoals iedereen op werk, luistert naar schuine moppen, troep kijkt op de tv, wandelt in het vlees en je dan afvraagt waarom je niet gezegend wordt. Hij is aan jou of je wilt luisteren naar Gods stem om anders te zijn. Het is niet zo dat ons lijden God verheerlijkt, maar het gaat om een goddelijke mentaliteit in het lijden. Het is niet het probleem dat God verheerlijkt, maar het wachten op Gods gerechtigheid. De Israëlieten hadden het hier heel moeilijk mee, want als ze het moeilijk hadden beschuldigden ze God en Mozes. Het probleem lag nooit aan hen.
Jezus leed glorieus. Jezus leed zonder morren en klagen, want Hij wist dat Hij in Gods handen was. Jezus vertrouwde God in wat er dan maar ook aan de hand was. Vertrouwen betekent dat je onbeantwoorde vragen hebt. Het betekent dat er dingen aan de hand zijn die we niet begrijpen. Er kunnen dingen zijn die niet kloppen en niet eerlijk zijn, maar dan is het de kunst om dieper dan dat te gaan en God te vertrouwen. Jezus kende dit en leed in stilte.

Jesaja 53:7
Hij werd mishandeld, maar hij liet zich verdrukken en deed zijn mond niet open; als een lam dat ter slachting geleid wordt, en als een schaap dat stom is voor zijn scheerders, zo deed hij zijn mond niet open.

Het is moeilijk om dit te bevatten voor ons leven; het lijden in stilte. Vaak is het zo hoe langer we over onze problemen praten des te langer het duurt dat ze voorbij zijn. Vaak als we pijn hebben willen we graag dat anderen ervan weten. Natuurlijk mag je iemand vertellen dat het niet goed met je gaat, maar stop met klagen en geef een offer van aanbidding. We weten allemaal dat er altijd wel iets is waar we over kunnen klagen. Hoe kunnen wij de vijanden aan in het beloofde land als wij niet eens geleerd hebben om stil te zijn als God het van ons vraagt? Is er een drang om het laatste woord te hebben? Is er een drang om jouw mening te ventileren? Het vlees wil gehoord worden. Soms kunnen we best voor onszelf opkomen, maar God kan van ons vragen om stil te zijn, zodat we op Hem zullen wachten. We hebben vaak ons mondje klaar als ons iets tegenstaat. Je kan ergens een geweldige avond hebben, maar op het parkeerterrein klagen over hoe lang iedereen er over doet om weg te rijden. We worden snel getest voor dit soort onderwerpen. Er zijn altijd twee kanten aan een verhaal, maar het is aan ons welke blik we kiezen.

Johannes 14:30
Niet veel zal Ik meer met u spreken, want de overste der wereld komt en heeft aan Mij niets.

Hier zegt Jezus tegen zijn discipelen dat Hij niet veel meer zal spreken, zodat de vijand geen aanleiding of gelegenheid zal hebben om Hem ergens op te pakken. Spreek als je moet spreken, maar heb ook de wijsheid om stil te zijn. Als je maar doorgaat over jouw lijden of jouw pijn dan blijft het maar bloeden. Het is goed om iemand voor je te laten bidden, maar verdrink ze niet in je sores.

Filippenzen 2:14-15
Doet alles zonder morren of bedenkingen,
opdat gij onberispelijk en onbesmet moogt zijn, onbesproken kinderen Gods te midden van een ontaard en verkeerd geslacht, waaronder gij schijnt als lichtende sterren in de wereld.

Doe ALLES zonder morren of klagen. Je huis schoonmaken, boodschappen doen, in de file staan, andermans rommel opruimen? Het is niet de bedoeling dat je dit leert tijdens één of andere grote bediening, maar precies waar je nu bent. Niet in het beloofde land, in de woestijn. Het is dus niet alleen in de grote, voor iedereen zichtbare dingen, maar ook in de kleine dingen. De dingetjes die alleen jij weet en verder niemand anders. Deze kleintjes kunnen een blokkade in je leven zijn en het goede bederven.

Hooglied 2:15
Vangt ons de vossen, de kleine vossen, die de wijngaarden verderven, nu onze wijngaarden in bloei staan.

Als we niet betrouwbaar zijn in de kleine dingen, kunnen we niet over grote dingen gesteld worden. Het gaat erom dat je leert om stil te zijn als God het van je vraagt. Dat je je winkelwagentje netjes terugzet ook al doet niemand anders het. Dat je andermans rommel opruimt ook al doen ze het niet voor jou. En dat je deze dingen niet alleen doet zonder te klagen, met een juiste mentaliteit. Soms kunnen we God gehoorzamen onder beklag, maar als we met de juiste mentaliteit God gehoorzamen dan hebben we pas echt gewonnen. Het evangelie hierin is zo simpel dat je hier niet intelligent voor hoeft te zijn.

Waarom vraagt God van ons om niet te klagen? Zodat je kan laten zien dat je zonder schuld en onbesmet bent. Zodat je een ongerept kind van God bent te midden van mensen die geestelijk verdorven zijn. Zodat je een helder sterrenlicht bent die duidelijk schijnt in een donkere wereld. Wees dus niet zoals de mensen in de wereld die Hem niet kennen.

1 Korintiërs 10:9-11
En laten wij de Here niet verzoeken, zoals sommigen van hen deden, en zij kwamen om door de slangen.
En mort niet, zoals sommigen van hen deden, en zij kwamen om door de verderfengel.
Dit is hun overkomen tot een voorbeeld (voor ons) en het is opgetekend ter waarschuwing voor ons, over wie het einde der eeuwen gekomen is.

God verzoeken betekent ondankbaar zijn terwijl Hij geeft. Als God goed voor ons is het niet verstandig dat we gaan klagen. Praten over zure dingen, terwijl God zijn zoetheid laat proeven. Er is bijvoorbeeld altijd wel iets negatiefs wat je over iemand anders kan zeggen. Dat we voor eeuwig gered en gezegend zijn moet al genoeg zijn om ons hele leven ons te verheugen. God zegende het volk Israël, maar toch kwamen er mensen om door giftige slangen. Klagen opent de deur voor de vijand. Hierin kunnen leren God te vrezen met een heilige vrees. We hoeven niet bang voor Hem te zijn, maar als Hij zegt: ‘Doe niet!’ dan meent Hij het. Hij zegt deze dingen in ons voordeel, omdat Hij van ons houdt. Klagen is heel natuurlijk voor ons oude ik en daarom is dit één van de grootste redenen waarom het volk Israël niet uit de woestijn kwam; ze stopten niet met klagen. Zelfs wonderen zullen je niet weerhouden om te gaan klagen, want het volk klaagde over het wonderbaarlijke manna wat ook wel het brood van de engelen genoemd wordt.

Psalm 78:23-25
Toen gebood Hij de wolken daarboven en opende de deuren des hemels;
Hij deed manna tot spijze op hen regenen, en schonk hun hemelkoren;
brood der engelen at ieder, Hij zond hun teerkost tot verzadiging.

Wat jou zal weerhouden van klagen is het opgroeien naar volwassenheid. Wat het volk meemaakte is tot lering voor ons. We kunnen leren van de fouten die zij maakten doordat God ons leert vanuit zijn Woord.